
بسم الله الرحمن الرحیم
به سادگی عبور نکنید ...
یادداشت آخر
از صبح پنجشنبه ۲۵ بهمن لحظه ها می گذشت و ما فَربِه شدن روح شما و خودمان را احساس می کردیم، که هم ما برای شما درس بودیم و هم شما برای ما ...
گریه ها، خنده ها، فریاد ها، سکوت ها، دعواها، آشتی ها، عکس های دسته جمعی و پروفایل کردن ها، حذف پروفایل های گذشته، پوست اندازی ها و رویش ها و همه و همه ارمغان روشنایی شما بود که از صبح تا نیمه های شب آن را به وضوح تماشاگر بودیم ...
قدر لحظات را می دانستید و سعی کردید عقل را به رخ یعقوب درون بکشید که الحق اکثریت که بنده شاهدش بودم، تولد دوباره را برای خود خلق نمودید....
و ثمره ای به دست آوردید که بزرگان می گفتند: تجربه چیزی است که وقتی به خواسته تان نمی رسید آن را به دست می آوردید....
یزد ما که به یزدانگی ختم شد، سال ها در درون شما شعله ور خواهد بود و مراقب باشید این آتش شعله ور شده، خاموشی را دیگر تجربه ننماید...
و در پایان کسانی که دعوت حادثهها را نمیشنوند، توقع نداشته باشند دعوت خود حقیقی شان را اجابت کنند.
اگر میخواهیم گام اول هدایت تحصیلی یعنی خودشناسی را به درستی طی کنیم و به گام های بالاتر یعنی رشته شناسی و جامعه شناسی و ثمره خلقت یعنی عبودیت الهی برسیم، لازمهاش این است که از خیلی چیزها ساده نگذریم.
{همانطور که آتشهای عظیم از یک جرقه آغاز میشود؛ یک جرقه است، ولی چشم پوشیدیم و حقیر گرفتیم و در غیاب توجه ما آنها توسعه پیدا میکنند و فتنههای درونی ریشه میگسترانند} ( ع . ص )
با آرزوی عاقبت بخیری